propozycja prokuratora: dobrowolne poddanie sie karze jak zaproponował prokurator 2/5 zawiasy, dozór kuratora, poddanie sie terapi, grzywna 1500 zł plus koszty sadowe i opinie biegłego i sie nie zgodzilem, sprawa za miesiac trafi do sądu. załatwilo mnie czyszczenie wczesne upraw leśnych, które zaczeyna sie nie wczesniej niz 16 sierpnia. Podpisałam, jednak ochłonełam i stwierdziłam, że rok to bardzo długo, a ja nie umiem zrobiłam tego celowo. W lipcu 2016 roku, była pierwsza rozprawa, gdzie wycofalam się z poddania dobrowolnie karze, było kilka terminow jednak nic oprócz zlecenia badań przez bieglego psychiatrę nie ruszylo. Prokurator zaproponował mi 1 rok w zawieszeniu na 3 lata, 3 miesiące prac społecznych i 800 zł grzywny. Nie znam się na tym i zgodziłam się ponieważ słyszałam że na rozprawach z reguły sąd karze surowiej, ale na grzywnę naprawdę mnie nie stać a podejrzewam że dojdą jeszce koszty sądowe. Co mogę zrobić? Witam zarzut jest taki: art.280& 1kk w zb. z art.275& 1kk w zb. z art.157& 2 kk w zw z art.11& 2kk tak mam napisane. za miecha mi mija ciche po tamtej sprawie jesli sprawa sie odbedzie po tym czasie to nie wlicza mi tamtego chyba? 1. Co to jest dobrowolne poddanie się karze? Dobrowolne poddanie się karze polega na wydaniu przez sąd wyroku skazującego bez przeprowadzania postępowania dowodowego (art. 387 kpk). Oskarżony ma prawo złożyć wniosek o wymierzenie mu określonej kary. lirik lagu tegar septian aku yang dulu bukan yang sekarang. Obecność w postępowaniu karnym możliwości ugodowego jego zakończenia jest obecnie zjawiskiem powszechnym w procedurach karnych wielu krajów. Pierwowzorem skazania bez rozprawy, jakie funkcjonuje od 1997 r. w prawie polskim była instytucja patteggiamento, istniejąca od 1981 roku we Włoszech. Co oznacza skazanie bez rozprawy i kiedy można złożyć wniosek o takie zakończenie postępowania karnego? Skazanie bez rozprawy to rozwiązanie określone w przepisie art. 335 dające podejrzanemu możliwość uzgodnienia z prokuratorem przyszłej kary. Po wyrażeniu zgody przez podejrzanego na określoną karę prokurator wnosi do sądu stosowny wniosek bądź załącza taki wniosek do aktu oskarżenia. Jeśli sąd przychyli się do wniosku prokuratora, następuje skazanie bez przeprowadzenia rozprawy – na posiedzeniu, o którym strony (prokurator, oskarżony, pokrzywdzony) są jedynie zawiadamiane, lecz ich obecność nie jest obowiązkowa. Przed sądem w takim przypadku nie jest prowadzone postępowanie dowodowe. Obowiązujące przepisy nakładają na organy prowadzące postępowanie przygotowawcze obowiązek pouczenia podejrzanego o możliwości skorzystania z instytucji skazania bez przeprowadzenia rozprawy oraz o możliwości złożenia takiego wniosku przez prokuratora. Zazwyczaj to prokurator czy Policja występują z taką inicjatywą, co nie oznacza, że sam podejrzany może wyjść ze stosowną propozycją, na którą zgodzi się prokurator. Ustalenia powinny być przeprowadzone w trakcie trwania postępowania przygotowawczego, przed skierowaniem do sądu aktu oskarżenia. Obecnie brak jest w kodeksie postępowania karnego przepisu, który umożliwiały by sądowi premiowanie osób, co do których złożono wniosek o skazanie bez rozprawy, nadzwyczajnym złagodzeniem kary, warunkowym zawieszeniem jej wykonania bądź orzeczeniem wyłącznie środka karnego. Sąd może jedynie uzależnić uwzględnienie wniosku o skazanie bez rozprawy od dokonania w nim przez prokuratora wskazanej przez siebie zmiany, zaakceptowanej przez oskarżonego. Wynika z tego, że obecnie w ramach skazania bez rozprawy oskarżony zostanie skazany na taką karę, jaką wynegocjował wcześniej z prokuratorem. Warto więc w przypadku negocjacji zastanowić się nad skorzystaniem z pomocy obrońcy. Korzyści z dobrowolnego poddania się karze w ramach skazania bez przeprowadzenia rozprawy dla prokuratury, oskarżonego i pokrzywdzonego Efektem wprowadzenia możliwości dobrowolnego poddania się karze są korzyści dla wszystkich uczestników postępowania, tak prokuratora jak oskarżonego i w końcu pokrzywdzonego przestępstwem. Przede wszystkim prowadzi to do usprawnienia i szybszego funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości. Dla podejrzanego możliwość skorzystania ze skazania bez rozprawy oznacza oszczędność czasu, uniknięcie stresu, jaki wiąże się niewątpliwie z postępowaniem prowadzonym przed sądem, uniknięcie stygmatyzacji związanej z publicznym charakterem rozprawy sądowej oraz szybsze wyjaśnienie jego sytuacji prawnej. Dodatkowo zastosowanie skazania bez rozprawy pozwala niekiedy na uniknięcie zastosowania środków zapobiegawczych (np. tymczasowego aresztowania, dozoru) jak i daje potencjalną możliwość wymierzenia niższej kary – choć nie jest to regułą – i zależy od zdolności negocjacyjnych podejrzanego. Dla pokrzywdzonego korzyścią będzie z pewnością uniknięcie konieczności stawiania się – nieraz wielokrotnego w sądzie i spotykania się z oskarżonym, szybsze – jak w przypadku oskarżonego – wyjaśnienie jego sytuacji prawnej oraz szybsze uzyskanie zadośćuczynienia. W jakich przypadkach można uzyskać skazanie bez rozprawy? Możliwość skorzystania ze skazania bez rozprawy ogranicza się do występków, a więc czynów zagrożonych karą pozbawienia wolności, której dolna granica zagrożenia karą nie przekracza 3 lat pozbawienia wolności. Ma to zastosowanie do większości najczęściej popełnianych przestępstw, włączając np. prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu, kradzież, posiadanie narkotyków, spowodowanie wypadku drogowego, pobicie. Wyłączona jest możliwość zastosowania skazania bez przeprowadzenia rozpraw w wypadku cięższych kategorii przestępstw – zbrodni. Przestępstwo rozboju (art. 280 § 1 jest zagrożone karą pozbawienia wolności wynoszącą od 2 do 12 lat. Dolna granica zagrożenia karą wynosi 2 lata, więc w przypadku oskarżenia o rozbój prokurator będzie miał możliwość wnioskowania o skazanie bez rozprawy w przypadku uzgodnienia kary z podejrzanym. Jeżeli zaś sprawca rozboju będzie posługiwał się bronią palną, nożem lub innym niebezpiecznym przedmiotem (art. 280 § 2 zagrożenie karą wynosi od 3 do 15 lat pozbawienia wolności. W tym przypadku mamy do czynienia ze zbrodnią (dolna granica kary wynosi minimum 3 lata pozbawienia wolności), a zatem sprawca nie będzie mógł skorzystać z dobrodziejstw skazania bez rozprawy. Kolejnym wymogiem jest, aby okoliczności popełnienia przestępstwa i wina oskarżonego nie budziły wątpliwości, zaś oświadczenia złożone przez oskarżonego nie były sprzeczne z zebranym w sprawie materiale dowodowym. Nie jest wymagane przyznanie się oskarżonego do winy, aczkolwiek brak przyznania się do winy może wpłynąć na wymiar kary oraz procedurę składania wniosku. W przypadku przyznania się do winy prokurator może złożyć do sądu wyłącznie wniosek o skazanie bez rozprawy oraz przeprowadzić postępowanie przygotowawcze jedynie w niezbędnym zakresie. W przypadku zaś gdy oskarżony z jakiegokolwiek powodu nie przyznał się do winy, konieczne jest złożenie aktu oskarżenia, do którego jedynie załącza się wniosek o skazanie bez rozprawy. Wiąże się to też z koniecznością przeprowadzenia postępowania przygotowawczego w szerszym zakresie, aniżeli w przypadku przyznania się podejrzanego do winy. Oczywistym jest również, że złożenie wniosku może nastąpić wyłącznie za zgodą oskarżonego, po ustaleniu z prokuratorem wymiaru kary. Zgoda może być wyrażona jedynie przez podejrzanego osobiście – nie jest zatem wystarczające oświadczenie obrońcy w tym zakresie. Może ona jednak być wyrażona na piśmie. Jakie są wady w przypadku skazania bez rozprawy? Istotną z punktu widzenia oskarżonego wadą omawianego rozwiązania jest ograniczenie dotyczące zaskarżenia wyroku wydanego w tym trybie. Artykuł 447 § 5 nie pozwala bowiem oprzeć apelacji od wyroku wydanego na skutek wniosku o skazanie bez rozprawy na zarzucie błędu w ustaleniach faktycznych lub rażącej niewspółmierności kary. Innymi słowy oskarżony nie będzie miał po wydaniu wyroku możliwości twierdzenia w apelacji, że sąd błędnie ustalił okoliczności faktyczne, bądź że wymierzona kara jest niewspółmiernie surowa do czynu. Należy również wspomnieć, że pokrzywdzony ma możliwość sprzeciwienia się wnioskowi o skazanie bez rozprawy. Częstokroć zdarza się, że pokrzywdzeni warunkują wycofanie sprzeciwu od kwestii naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem. Dobrowolne poddanie się karze Podstawę normatywną instytucji dobrowolnego poddania się karze stanowi art. 387 Kodeksu postępowania karnego (dalej Stosownie do powyższego przepisu wniosek o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy może złożyć oskarżony do chwili zakończenia pierwszego przesłuchania wszystkich oskarżonych na rozprawie głównej. Wniosek oskarżonego o skazanie bez postępowania dowodowego jest pismem procesowym, toteż musi spełniać on zarówno wymogi ogólne przewidziane dla pism procesowych, jak i warunki szczególne ściśle związane z instytucją dobrowolnego poddania się karze. Wniosek oskarżonego o skazanie bez postępowania dowodowego Przede wszystkim więc oskarżony musi oznaczyć: sąd rzeczowo i miejscowo właściwy do rozpoznania sprawy, wnioskodawcę, sprawę, której dotyczy wniosek, nadto sformułować swoje żądanie oraz oznaczyć karę, która ma zostać mu wymierzona, a także uzasadnić wniosek. W uzasadnieniu należy przytoczyć okoliczności faktyczne świadczące o tym, że czyn będący występkiem został popełniony, a cele postępowania z uwagi na postawę i warunki osobiste sprawcy zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzania postępowania dowodowego. Mowa tutaj o celach określonych w art. 2 § 1 tzn. o pociągnięciu sprawcy czynu do odpowiedzialności karnej, wymierzenie mu stosownej kary, która spełniałaby zarówno cele represyjne jak i wychowawcze czy prewencyjne, a także rozpatrzenie sprawy w rozsądnym terminie. Jeśli chodzi o zaproponowanie kary, która ma zostać oskarżonemu wymierzona, to należy określić konkretnie jej wymiar w granicach zagrożenia ustawowego za dane przestępstwo. Nadto, jeśli kara pozbawienia wolności nie przekracza 2 lat, można wnieść o warunkowe zawieszenie jej wykonania. W przypadku kary grzywny czy kary ograniczenia wolności można wnieść o warunkowe zawieszenie ich wykonania niezależnie od ich wymiaru. Poza tym oskarżony może zasugerować także odstąpienie od wymierzenia kary i orzeczenie jedynie konkretnego środka karnego (jeśli środek jest wymierny w czasie, należy wówczas określić czas jego trwania). Natomiast nie ma możliwości, by w trybie tym oskarżony domagał się odstąpienia od wymierzenia zarówno kary, jak i środka karnego czy też warunkowego umorzenia postępowania. Sąd w trybie tym może bowiem albo wydać wyrok skazujący, albo skierować postanowieniem sprawę do postępowania na zasadach ogólnych. Na powyższe postanowienie zażalenie nie przysługuje, jako że postanowienie to nie zamyka drogi do wydania wyroku. Wniosek w przedmiocie dobrowolnego poddania się karze może złożyć także obrońca oskarżonego, można go złożyć również ustnie do protokołu. Możliwość skorzystania z instytucji dobrowolnego poddania się karze Dla możliwości skorzystania z instytucji dobrowolnego poddania się karze nie ma znaczenia kara, jaka grozi oskarżonemu za dany występek. Ustawodawca bowiem nie określił tu żadnej górnej granicy, do której można byłoby ubiegać się o skazanie bez postępowania dowodowego, pod warunkiem że chodzi o występek. Wniosku tego nie może zatem złożyć oskarżony, któremu zarzucono zbrodnię, czyli czyn zagrożony tylko i wyłącznie karą pozbawienia wolności, w wymiarze nie krótszym niż trzy lata (chodzi tu o najniższą karę, jaka może być wymierzona za dane przestępstwo będące zbrodnią). Sąd może wydać wyrok skazujący po złożeniu wyjaśnień przez oskarżonego, jeśli na podstawie tego przesłuchania oraz materiału dowodowego zgromadzonego w postępowaniu przygotowawczym poweźmie przekonanie, że: okoliczności popełnienia czynu i wina oskarżonego rzeczywiście nie budzą żadnych wątpliwości, cele postępowania karnego zostaną osiągnięte, mimo nieprzeprowadzenia postępowania dowodowego, a prokurator i pokrzywdzony czynem zabronionym nie złożą sprzeciwu. Jeśli chodzi o prokuratora, to nie ma problemu z uzyskaniem jego zdania co do wniosku o dobrowolne poddanie się karze, wszak prokurator jako oskarżyciel publiczny ma obowiązek uczestniczyć w rozprawie. Pewne trudności może nastręczać uzyskanie opinii od pokrzywdzonego, który nie ma obowiązku stawienia się na rozprawie czy na posiedzeniu. Stąd ważne jest, aby sąd miał w aktach „zwrotkę”, która będzie dowodem na to, że informacja o terminie rozprawy czy posiedzenia wraz z pouczeniem o możliwości złożenia przez oskarżonego wniosku o skazanie bez przeprowadzenia postępowania dowodowego, dotarła do pokrzywdzonego. W przypadku braku w aktach takiej informacji, sąd powinien przerwać lub odroczyć rozprawę czy posiedzenie. Możliwość dobrowolnego poddania się karze przez oskarżonego a zgoda osoby pokrzywdzonej Tym samym dla uwzględnienia przedmiotowego wniosku oskarżonego nie jest konieczne odebranie wyraźnej zgody od pokrzywdzonego. Wystarczy, że jest to zgoda dorozumiana. Milczenie bowiem również poczytuje się za brak sprzeciwu, pod warunkiem że pokrzywdzony został prawidłowo zawiadomiony o terminie sprawy i pouczony o możliwości skazania oskarżonego bez postępowania dowodowego. Jeśli wniosek został złożony przed rozprawą, to sąd powinien wyznaczyć jednak rozprawę, chyba że sprawa nadaje się do rozpoznania w trybie uproszczonym, wówczas sąd orzeka na posiedzeniu, a ewentualny wyrok skazujący wydany na tym posiedzeniu doręcza się stronom z urzędu. Niemniej bieg terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia biegnie od chwili ogłoszenia, poza jednym wyjątkiem – a mianowicie dla oskarżonego pozbawionego wolności, który nie ma obrońcy i nie był obecny podczas ogłoszenia wyroku, termin ten biegnie od daty doręczenia mu wyroku. Sąd uwzględnienie wniosku może uzależnić od podjęcia przez oskarżonego dodatkowych obowiązków, np. może odroczyć rozprawę w celu naprawienia przez oskarżonego szkody. Uwzględnienie wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego na zasadach przewidzianych w trybie art. 387 § 1 i 2 Sąd uprawniony jest także do wskazania, w jakim zakresie wniosek oskarżonego musi być zmieniony, by został uwzględniony przez sąd, a wskazania te mogą dotyczyć rodzaju kar lub środków karnych, a także ich wymiaru. Uwzględnienie wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego na zasadach przewidzianych w trybie art. 387 § 1 i 2 zobowiązuje sąd do wymierzenia kary zgodnie z akceptowanym wnioskiem. Orzeczenie przez sąd kary surowszej lub środka karnego nieprzewidzianego we wniosku stanowi rażące naruszenie przepisów postępowania. Wyrok skazujący zaskarżalny jest na normalnych zasadach. Zarówno oskarżyciel jak i oskarżony mogą wnieść apelację od wyroku wydanego w trybie art. 387 Niemniej w ewentualnym postępowaniu apelacyjnym nie obowiązuje wówczas zasada reformationis in peius, czyli zasada niepogarszania sytuacji oskarżonego, w przypadku wniesienia środka odwoławczego na jego korzyść. Tym samym oskarżony musi liczyć się z tym, że w razie wniesienia apelacji na swoją korzyść sąd może wydać wyrok surowszy w porównaniu z wyrokiem zaskarżonym. Podobnie w razie przekazania sprawy do ponownego postępowania sąd I instancji może orzec karę surowszą. Wniosek o dobrowolne poddanie się karze może zostać cofnięty do czasu wydania wyroku skazującego. Przy czym samego wniosku nie można utożsamiać z przyznaniem się do winy. W razie cofnięcia wniosku uprzednia zgoda oskarżonego na dobrowolne poddanie się karze nie może stanowić dowodu winy. Instytucję dobrowolnego poddania się karze należy odróżnić od złożenia przez prokuratora w akcie oskarżenia wniosku o skazanie bez rozprawy w trybie art. 335 Stan prawny obowiązujący na dzień Indywidualne Porady Prawne Masz problem prawny i szukasz pomocy?Kliknij TUTAJ i opisz nam swój problem w formularzu. (zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje) Każdy oskarżony ma możliwość dowolnego poddania się karze, takie działania mają wiele korzyści, szczególnie jeśli jego wina jest pewna. Przede wszystkim umożliwia uzyskanie łagodniejszego wyroku, co oznacza niższą grzywnę, wyrok w zawieszeniu albo mniej lat spędzonych w więzieniu. Wymagane jest złożenie specjalnego wniosku, który sprawia, że sąd nie decyduje się na rozpoczęcie postępowania dowodowego. Czas tutaj odgrywa bardzo ważną rolę, gdyż wniosek należy złożyć jeszcze przed przesłuchaniem oskarżonych. Wniosek nakłada na oskarżonego obowiązek wymierzenia sobie kary adekwatnej do popełnionego czynu. Rodzi się więc pytanie – jakie są zalety takiego postępowania? Przede wszystkim rozwiązanie sprawdzi się w przypadku osób, które doskonale zdają sobie sprawę, że nie uda im się uniknąć wyroku, gdyż dokonały czynu zabronionego ściganego przez prawo. Łagodny dla oskarżonego wyrok poprzez przyznanie się do winy sprawdzi się, kiedy do wykonanego przestępstwa nie można znaleźć ani jednej okoliczności łagodzącej. Niższą karę może przyznać prokuratura (odbywa się to na etapie procesu). Rozprawa tocząca się przed sądem nigdy nie kończy się dla oskarżonego tak dobrze, gdyż zdobyte materiały, dowody i zeznania świadków w większości przypadków dodatkowo obciążają winnego. Kolejna zaleta związana z przyznaniem się do winy to uniknięcie niepełności oraz ryzyka na spędzenie kary izolacyjnej. Jest to możliwe w sytuacji, kiedy zamiast więzienia uzyska się karę w zamieszeniu. Rozprawy przed sądem wiążą się z dużym napięciem emocjonalnym oraz stresem zarówno dla samego oskarżonego, jak również bliskich i rodziny. Oprócz tego adwokaci żądają sporych sum za reprezentowanie przed wymiarem sprawiedliwości. Dlatego, kiedy wina jest trudna do obalenia (złapanie na gorącym uczynku czy inne) nie warto marnować sporych sum na obronę, która i tak nie przyniesie pozytywnych rezultatów. Łagodniejszy wyrok wydawany przez sąd to efekt zaoszczędzenia czasu na procesie i szybkie zakończenie prowadzonej sprawy, na czym zależy każdemu organowi sprawiedliwości. Powrót 05-08-2009, ostatnia aktualizacja 18-07-2013 11:58 1. Co to jest dobrowolne poddanie się karze? Dobrowolne poddanie się karze polega na wydaniu przez sąd wyroku skazującego bez przeprowadzania postępowania dowodowego (art. 387 kpk). Oskarżony ma prawo złożyć wniosek o wymierzenie mu określonej kary. W takiej sytuacji wyrok zostaje wydany na pierwszej rozprawie, po przesłuchaniu oskarżonego. 2. Czy poddanie się karze jest opłacalne? Zaletą takiego rozwiązania jest przede wszystkim zaoszczędzenie czasu, kosztów, a także ograniczenie stresu jaki powoduje udział w postępowaniu przed sądem. Także osoba pokrzywdzona przestępstwem może skorzystać na szybkim zakończeniu sprawy, jeśli z mocy wyroku sądu sprawca przestępstwa zostanie zobowiązany do częściowego naprawienia szkody lub zapłacenia nawiązki. Wyrok sądu w sprawie karnej przesądza odpowiedzialność cywilną sprawcy (art. 11 W sprawach wypadków komunikacyjnych skazanie sprawcy ma więc szczególne znaczenie, ponieważ poszkodowany może liczyć na szybkie wypłacenie odszkodowania z oc sprawcy. 3. Kto może poddać się karze? Z dobrodziejstwa tej instytucji może skorzystać każdy oskarżony o występek, oczywiście przy zachowaniu warunków określonych w przepisach. Z propozycją rodzaju kary czy środków karnych występuje sam oskarżony, jednakże jego wniosek musi zostać zaakceptowany przez prokuratora, pokrzywdzonego i sąd. Propozycja oskarżonego co do wymiaru kary często podlega swoistym negocjacjom procesowym pomiędzy oskarżonym a prokuratorem i pokrzywdzonym, jeśli bierze udział w sprawie. W negocjacjach tych może występować sam oskarżony lub adwokat, który występuje w sprawie jako obrońca. 4. Czy każda sprawa może się zakończyć bez przeprowadzania dowodów? Wniosek o dobrowolne poddanie się karze może złożyć wyłącznie oskarżony o przestępstwo zaliczane przez Kodek karny do występków. W sprawach oskarżonych o zbrodnię, tj. czyn zagrożony karą więzienia na czas nie krótszy od lat 3, przepisy kodeksu postępowania karnego nie przewidują możliwości dobrowolnego poddania się karze. Do występków zalicza się takie przestępstwa jak: spowodowanie wypadku komunikacyjnego (art. 177 prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości (art. 178a przestępstwa gospodarcze (art. 296 kk, art. 297 kk, art. 299 art. 300 działania na szkodę spółki (art. 585 ksh), oszustwa (art. 286 kk), fałszowanie dokumentów (art. 270 kk), poświadczenie nieprawdy (art. 271 kk), przestępstwa komputerowe (art. 268a kk, art. 269a kk, art. 269b kk), naruszenia prawa autorskich do programów komputerowych. 5. Czy sąd ma obowiązek uwzględnić wniosek oskarżonego? Rozpoznając wniosek sąd bierze pod uwagę okoliczności popełnienia przestępstwa, które nie mogą budzić wątpliwości. Gdy wina oskarżonego lub jego rola w popełnieniu przestępstwa są wątpliwe, sąd powinien wniosek oddalić. Podobnie w sytuacji, gdy zachodzą przesłanki do warunkowego umorzenia postępowania. Istotna jest także postawa oskarżonego, który powinnien przekonać sąd, iż cele postępowania karnego zostaną osiągnięte mimo nie przeprowadzenia typowej rozprawy. 6. A co jeśli zdaniem sądu proponowana kara jest za niska? Rozpoznając wniosek o dobrowolne poddanie się karze sąd może albo zaakceptować treść porozumienia podejrzanego z prokuratorem, albo też uzależnić uwzględnienie wniosku od spełnienia dodatkowych warunków, np. zobowiązanie się oskarżonego do częściowego naprawienia szkody czy zapłacenie nawiązki pokrzywdzonemu. W wypadku uwzględniania wniosku sąd, nie przeprowadza postępowania dowodowego lecz wydaje wyrok o treści zgodnej z wnioskiem oskarżonego.

dobrowolne poddanie sie karze forum