Sam zabieg składa się z dwóch etapów, najpierw wkręcają Ci śruby w dziąsło, potem po kilku miesiącach zakładają na nie porcelanowe albo inne nakłady które będą od teraz twoimi zębami. Do najczęstszych powikłań po rekonstrukcji piersi należą ból i dyskomfort, zakażenia rany, mrowienie rany (Shutterstock) W krótkim okresie po operacyjnym odtworzeniu piersi, obserwować można dość często występujące powikłania, mogące pojawić się zarówno po wszczepieniu implantu , jak i rekonstrukcji z użyciem płata skórno Niektóre przeciwwskazania są jedynie czasowe i nie wykluczają całkowicie wszczepu implantu zębowego. Dbanie o implanty zębowe Gdy zdecydujemy się na wszczepienie implantu zębowego , musimy pamiętać o konieczności przestrzegania zasad higieny jamy ustnej. Rehabilitacja dzieci po wszczepieniu implantu ślimakowego Nie przegap - najnowsze wytyczne i zalecenia Adiuwantowa radioterapia u pacjentów z guzem mieszanym ślinianki przyusznej - wytyczne W przychodni stomatologicznej STOM-MED Poznań używamy implantów MIS firmy MIS IMPLANTS TECHNOLOGIES LTD, należącej do światowej czołówki firm produkujących implanty. Firma powstała w 1995 roku i dziś MIS jest oferowany w 65 krajach na świecie, nadal dynamicznie się rozwijając. Zabieg wszczepienia implantu przeprowadzany w lirik lagu tegar septian aku yang dulu bukan yang sekarang. Strona główna » Zalecenia po zabiegu wszczepienia implantuPoprawnie wykonany zabieg wszczepienia implantu jest tylko połową sukcesu. Zawsze należy pamiętać, by stosować się do otrzymanych od stomatologa zaleceń, dotyczących postępowania po zabiegu chirurgicznym wykonanym w danym gabinecie stomatologicznym. W razie wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów należy niezwłocznie zapisać się na wizytę do swojego stomatologa, który powinien rozwiać wszelkie wątpliwości i sprawdzić, czy miejsce, w które wprowadzone zostały implanty, goi się poprawnie. Zazwyczaj nieprzyjemne dolegliwości, takie jak niewielki obrzęk, zasinienie czy ból, mijają po 3-4 zabiegu warto przestrzegać kilku ważnych zasad:Należy unikać manipulowania językiem w okolicy, w której wszczepione zostały implanty. Takie działania mogą utrudnić proces gojenia i wiązać się z dodatkowymi dolegliwościami miesiąc od zabiegu należy unikać wizyt na basenie oraz na saunie. Niewskazane jest również korzystanie z po zabiegu wszczepienia implantu nie zaleca się przyjmowania jakichkolwiek posiłków. Jeść można dopiero wtedy, gdy znieczulenie miejscowe przestanie działać. Przez pierwszy tydzień od zabiegu warto przyjmować tylko płynne i półpłynne pokarmy o pokojowej temperaturze, a także należy unikać alkoholu i przykładać zimny okład do policzka przez kilka godzin od zabiegu, co zmniejsza powstały obrzęk – gotowe żelowe okłady można dostać w większości ważne jest przyjmowanie zapisanego przez dentystę antybiotyku, który zadba o to, by w organizmie nie powstał żaden stan zapalny. Warto również wspomagać się lekami przeciwbólowymi, które zniwelują jest płukanie jamy ustnej po każdym posiłku specjalnymi preparatami, które mają za zadanie ją zębów szczoteczką należy wykonywać bardzo ostrożnie i z najważniejszych punktów odnośnie zaleceń po zabiegach jest stawianie się na umówione wcześniej wizyty kontrolne w szczecińskim gabinecie stomatologicznym dr. n. med. Kacpra Koryzny. Ma to na celu ocenę stanu miejsca, w którym zostały wszczepione implanty zębów. Jest to bardzo ważne, ponieważ tylko stomatolog jest w stanie zauważyć ewentualne problemy zanim zaczną one powodować duże dolegliwości bólowe. W gabinecie dentystycznym CLINIDENT na żadnym etapie leczenia implantami dentystycznymi nie zdarzy się, że Pacjent będzie zmuszony opuścić gabinet dentystyczny bez zęba. Wszystkim Pacjentom bez znaczenia na ilość utraconych zębów i stan kości możemy zagwarantować, iż bezpośrednio po zabiegu otrzymają nowe mocno umocowane tzw. zęby tymczasowe. W oczekiwaniu na zakończenie procesu osteointegracji nasz Pacjent użytkować będzie uzupełnienie tymczasowe, które jest zakładane tuż po zakończeniu zabiegu i po każdej następnej wizycie. Umożliwia to Pacjentom powrót już następnego dnia do wszystkich codziennych czynności życiowych. Nowe zęby nie tylko dają komfort gryzienia i mówienia, ale również zabezpieczają ranę i ułatwiają gojenie. W zależności od indywidualnej sytuacji tymczasowe zęby mogą opierać się na ostatecznych implantach dentystycznymi lub na specjalnych implantach pomocniczych. Są to bardzo drobne małe śrubki umocowane pomiędzy ostatecznymi wszczepami, a umożliwiające zamocowanie na nich tymczasowych zębów Wrocław. W gabinecie CLINIDENT zwracamy szczególnie dużą uwagę na zapewnienie Pacjentom jak najwyższego komfortu po przeprowadzonym zabiegu. Po wszczepieniu implantu zębowego W tym dziale: Czas przygotowania korony ceramicznej, czas wszczepu, okres, termin oczekiwania na koronę porcelanową. Implanty - wszystko co warto wiedzieć Wszczepianie zawiązków zębów?! Implanty zyskują sobie coraz większe grono zwolenników zarówno wśród lekarzy, jak i pacjentów. Nowoczesne technologie zapewniają coraz lepsze dopasowanie wszczepów do ludzkiego organizmu w zakresie biozgodności i funkcjonalności – dzięki temu przypadki odrzucania implantów są coraz rzadsze, a pacjent nie odczuwa różnicy pomiędzy zębami naturalnymi a wszczepem, czego nie da się osiągnąć stosując protezy. Ponadto na implantach można opierać konstrukcje protetyczne, takie jak korony, mosty czy protezy wyjmowane. Zastosowanie wszczepów znacznie poprawia funkcje żucia, wygląd, samopoczucie, wymowę co prowadzi do podniesienia jakości życia pacjentów. Czego pacjent może oczekiwać od stomatologa Osoby, którym wszczepiono implanty zyskują trwały efekt kosmetyczny i funkcjonalny – dobrze wykonany wszczep wraz z odbudową jest bardzo trudny do odróżnienia od zębów naturalnych, ponadto nie wypada – zapewnia poczucie komfortu w trakcie jedzenia, nie zmienia smaku potraw. Pacjent udający się na konsultację ma prawo oczekiwać wyczerpujących informacji co do szacunkowych kosztów wszczepienia implantu, rokowania, przeciwwskazań, przebiegu zabiegu oraz możliwych zagrożeń w trakcie i po procedurze. Kosztów leczenia nie da się niestety określić co do złotówki – koszt końcowy zwykle różni się od szacowanego w granicach 5-10% na korzyść lub niekorzyść pacjenta. Niestety nie u każdej osoby można stosować wszczepy; przed przystąpieniem do końcowej oceny konieczne jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu lekarskiego oraz wykonanie badań radiologicznych na podstawie których można określić gęstość kości oraz rozmieszczenie poszczególnych struktur. Wykonanie badań oraz przestudiowanie historii chorób daje realne możliwości określenia szans na powodzenie zabiegu – niestety nigdy nie am stuprocentowej gwarancji, ponieważ każdy organizm jest inny i jego reakcja na implant może odbiegać od reakcji zaobserwowanych u większości pacjentów. Pomimo to u ponad 92% leczonych osób implanty przyjmują się bez większych problemów. Zabiegi implantologiczne przeprowadzane są przez wykwalifikowanych specjalistów w atestowanych gabinetach / klinikach stomatologicznych. Przeważająca większość tych instytucji daje gwarancję skuteczności leczenia. Dobrze wykonane implanty zapewniają komfortowe samopoczucie i charakteryzują się wysoką trwałością – około 80% z założonych wszczepów utrzymuje zespolenie z kością ponad 10-15 lat i dłużej. Wskazania i przeciwwskazania do stosowania implantów Wskazania: • bezzębie – całkowity brak uzębienia, zarówno w przypadku utraty zębów stałych, jak i brak zębów stałych na podłożu genetycznym (nieobecność zawiązków zębów stałych)– na implantach można osadzać różne konstrukcje protetyczne, takie jak korony, mosty czy protezy • występowanie przerw pomiędzy zębami spowodowanych utratą zębów stałych (poprawa funkcjonowania i estetyki aparatu żucia) • nietolerancja typowych protez Przeciwwskazania miejscowe: • niewystarczające wymiary i stan wyrostka kostnego – np. kość nie jest wystarczająco gruba i gęsta – obecnie można korygować niektóre z takich przypadków poprzez zabiegi regeneracji kości • brak miejsca pomiędzy zębami górnymi i dolnymi lub między zębami sąsiednimi • nieprawidłowa błona śluzowa w planowanym miejscu umieszczenia wszczepu, np. zbyt cienka lub niewystarczająco ukrwiona błona śluzowa (często występująca u palaczy) Przeciwwskazania ogólne bezwzględne: • obecność chorób wyniszczających organizm, takich jak nowotwory, AIDS, sepsa, alkoholizm, narkomania • zły stan higieny jamy ustnej – obecność ubytków próchnicowych, kamienia nazębnego, zły stan dziąseł itp. • cukrzyca • choroby psychiczne • ciąża • wiek: mniej niż 16 a więcej niż 65 lat – u osób przed 16. rokiem życia nie zakończył się proces wzrostu kości, u osób po 65. roku życia zdolność do regeneracji kości jest mniejsza, także ich wytrzymałość maleje Przeciwwskazania ogólne względne: • zaawansowane parodontopatie • zapalenia przyzębia lub błony śluzowej • bruksizm – nawykowe zgrzytanie zębami • zapalenia kości • osteoporoza • choroby reumatyczne • nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca, wrodzone wady serca, oraz schorzenia choroby układu krążenia obecność protez zastawek sercowych • choroba Parkinsona • choroby szpiku kostnego • astma, przewlekłe zapalenie oskrzeli, przebyta gruźlica oraz inne schorzenia układu oddechowego • choroby psychiczne • choroby nerek • schorzenia wątroby • alergie • terapia niektórymi lekami Ile trwa wszczepienie implantu? Czas leczenia zależny jest od wybranej techniki – wszczepienie implantu oraz osadzenie na nim odbudowy – korony lub mostu – może trwać łącznie od kilku godzin do kilku miesięcy, ponieważ w jednych systemach procedura odbywa się w ciągu jednej wizyty, natomiast w innych kilka wizyt rozłożonych jest w czasie. Czas potrzebny do całkowitego zagojenia się rany oraz zrośnięcia się zewnętrznych powierzchni implantu z kością (osteointegracji) jest różny dla szczęki (5-6 miesięcy) i żuchwy (2-3 miesiące). Osteointegracja możliwa jest dzięki pokryciu powierzchni wszczepu plazmą tytanową lub hydroksyapatytem. Obydwie substancje są porowate, co umożliwia wrastanie w nie komórek kostnych. Dzięki osteointegracji implanty są stabilne, tzn. nie chwieją się i nie wypadają, a ich usunięcie wymaga usunięcie fragmentu kości, w którym są zakotwiczone. Implanty można podzielić ze względu na sposób ich osadzania w kości na: Implanty natychmiastowe (jednofazowe) • wszczep umieszcza się w kości natychmiast po usunięciu zęba (ekstrakcji) • usunięty ząb nie może być w stanie zapalnym • otaczające zębodół tkanki muszą także być zdrowe • wyrostek kostny, w którym wszczepia się implant musi mieć wystarczającą grubość i gęstość • otwór powstały w wyniku ekstrakcji zęba musi być dość niewielki, tak, aby można było poszerzać go stopniowo za pomocą wiertła kalibrowanego • ingerencja w tkanki otaczające implant jest jednorazowa • pacjent wychodzi z gabinetu od razu z nowymi zębami • zwolennicy tej metody uważają, że natychmiastowe obciążenie implantu odbudową stymuluje szybszą integrację filaru z kością wyrostka zębodołowego • zabieg jest trudniejszy do wykonania, w przypadku niepowodzenia – np. nieodpowiedniego ustawienia filaru implantu – pacjent narażony jest na dodatkowe wysokie koszty leczenia • metoda ta nie jest odpowiednia dla każdego pacjenta; implanty jednofazowe są zakładane tylko w przypadku korzystnych warunków w jamie ustnej, to jest występowania kości wyrostka zębodołowego o odpowiedniej gęstości i grubości, które umożliwiają prawidłowe zakotwiczenie implantu wraz z odbudową • podczas procesu gojenia elementy zewnętrzne wszczepu są widoczne – do momentu otoczenia ich przez błonę śluzową dziąseł • w przypadku uszkodzenia górnej części implantu konieczne jest usunięcie jego całości Implanty odroczone (dwufazowe) • wszczep jest najpierw osadzany w kości bez zakładania korony protetycznej lub innej odbudowy, np. mostu czy protezy • dopiero po zagojeniu się rany i osseointegracji obciąża się implant odbudową protetyczną – zwykle trwa to od 2-6 miesięcy • pacjent w czasie gojenia się ran używa tymczasowej odbudowy protetycznej, np. mostu • odbudowa przymocowywana jest do filaru za pomocą specjalnych śrub – w większości przypadków można ją po jakimś czasie odkręcić, np. w celu założenia innej odbudowy p w implantach jednofazowych nie ma takiej możliwości • jest to obecnie najchętniej wybierana technika, uważana jest za łatwiejszą i bezpieczniejszą, szczególnie, jeżeli chodzi o gwarancję efektów estetycznych • polecana dla osób, które nie mają wystarczająco gęstej lub grubej kości, ponieważ możliwa jest jej odbudowa przed zabiegiem • podczas gojenia elementy metalowe implantu są otoczone błoną śluzową dziąseł, która jest formowana przez śrubę gojącą do kształtu zaplanowanej korony • na implantach dwufazowych można opierać większe konstrukcje protetyczne, takie jak mosty i protezy zdejmowane Zabiegi dostosowujące wyrostki kostne do implantów Dla osób, u których występują niekorzystne warunki kostne w jamie ustnej istnieje możliwość ich poprawienia, co umożliwia zwykle późniejsze umieszczenie w nich implantów. Podstawowymi zabiegami, które są pomocne w osiągnięciu odpowiedniej grubości i gęstości wyrostka zębodołowego są sterowana regeneracja (augmentacja) kości oraz podniesienie dna zatoki szczękowej. Ponadto stosowanie odpowiednich narzędzi chirurgicznych, które powodują zagęszczanie tkanki kostnej, takich jak expandery pozwala na ustabilizowanie implantu nawet w trudnych warunkach. Podniesienie dna zatoki szczękowej (sinus lift) Zabieg ten stosuje się, gdy nie ma wystarczająco miejsca dla wszczepienia implantów zębów górnych. Brak miejsca spowodowany jest zbyt cienką warstwą kości pomiędzy zębami górnymi, a zatoką szczękową, która leży nad korzeniami zębów górnych. Zdarza się całkiem często, że części korzeni zębów trzonowych górnych znajdują się już w obrębie zatoki szczękowej. Podniesienie dna zatoki pozwala osiągnąć grubszą warstwę kostną, w której można prawidłowo zakotwiczyć implant – końcówki wszczepów nie mogą znajdować się w świetle zatoki szczękowej. Zabieg ten można przeprowadzić na dwa sposoby; metodą otwartą oraz zamkniętą. W metodzie otwartej dostaję się do wnętrza zatoki szczękowej z otworu bocznego i umieszcza się na jej dnie materiał kościozastępczy, stosując tą procedurę uzyskuje się grubszą warstwę kostną niż przy zastosowaniu metody zamkniętej. Jeżeli dno zatoki podnoszone jest tylko w niewielkim zakresie to można w trakcie trwania zabiegu zakotwiczyć implanty, jeżeli natomiast warstwa kostna jest zbyt cienka z zakotwiczeniem implantów trzeba się wstrzymać. Metoda osteotomowa (zamknięta) polega na wprowadzeniu materiału kościozastepczego przez wywiercone otwory przygotowane pod implanty. Ten rodzaj zabiegu jest stosowany, gdy podnosi się dno zatoki w niewielkim stopniu. Niewątpliwą zaletą metody zamkniętej jest mniejsza inwazyjność w porównaniu do metody otwartej, przyspieszone gojenie się rany, oraz możliwość wprowadzenia implantów podczas tego samego zabiegu chirurgicznego. Wada tej metody jest ryzyko niezamierzonej perforacji zatoki – wówczas konieczne jest wykonanie procedury metodą otwartą. Augmentacja kości Brak zęba spowodowany jego utrata prowadzi także do utraty części wyrostka kostnego, w którym był on zakotwiczony. Kości ulegają nieustannej przebudowie w ciągu całego życia – proces ten stymulowany jest przez siły wywierana na kość. W kościach wyrostków zębodołowych siły te działają głównie przez korzeń zęba, gdy go zabraknie znika także stymulacja i kości ubywa, w myśl zasady organ nieużywany zanika. Sterowana regeneracja kości umożliwia jej odbudowę. W zabiegu stosuje się preparat kostny, którym podsypuje się ubytki w kości, całość pokrywana jest specjalną błonką. Po kilku miesiącach materiał kostny przylegający do wyrostka zamienia się w kość, która stanowi pełnowartościowy materiał do zakotwiczenia wszczepów. Augmentacja kości może być przeprowadzana zarówno przed implantacją jak i w jej trakcie – wszystko zależy od konkretnego przypadku. U osób, u których ubytek jest niewielki preferuje się podsypywanie kości w trakcie wszczepiania implantów, natomiast u osób z dalej posuniętym zanikiem wyrostków zębodołowych augmentację przeprowadza się na kilka miesięcy przed umieszczeniem wszczepów. Rokowanie Powodzenie terapii zależne jest od stanu zdrowia pacjenta, indywidualnych predyspozycji jego organizmu, jego samodyscypliny, utrzymywania dobrej higieny jamy ustnej zarówno przed jak i po zabiegu oraz od precyzji wykonania wszczepu. Lekarz decyduje o możliwości lub jej braku umiejscowienia implantu w kości na podstawie wykonanych zdjęć pantomograficznych oraz tomografii komputerowej. Nie bez znaczenia są także wyniki laboratoryjnego badania krwi. Szacuje się, że około 90-95% wszystkich przypadków leczenia implantologicznego zakończonych jest sukcesem. Czynnikami sprzyjającymi przyjęciu się wszczepu są gęstość i grubość wyrostka zębodołowego, prawidłowa i dobrze ukrwiona błona śluzowa jamy ustnej, co pozwala na jej szybką regenerację, przestrzeganie właściwej higieny jamy ustnej (minimalizuje to zagrożenie procesami zapalnymi) oraz zaleconej diety – m. in. unikanie spożywania twardych pokarmów do czasu zagojenia się ran pozabiegowych. W statystykach odnotowano powikłania pozabiegowe jedynie u niewielkiego odsetka badanych – około 1%. Uważa się, że 80% sukcesu w utrzymaniu właściwego stanu implantów zależy od pacjenta – jego samodyscypliny w utrzymywaniu higieny jamy ustnej oraz regularnym zgłaszaniu się na kontrole – pacjent pisemnie zobowiązuje się do wizyt kontrolnych. W czasie wizyt kontrolnych lekarz bada miejsca sąsiadujące z implantem, wykonuje się także zdjęcia radiologiczne. Możliwe urazy zabiegowe Do urazów zabiegowych przy wszczepianiu implantu w szczęce należy perforacja dna zatoki szczękowej, co spowodowane jest źle zaplanowaną długością wszczepu. Jeżeli chodzi o zabiegi w obrębie żuchwy to dochodzi czasem do uszkodzenia nerwu zębodołowego dolnego, uszkodzenie może być trzystopniowe- lekkie, średnie lub ciężkie. Głównymi objawami uszkodzenia nerwu zębodołowego dolnego jest zmniejszenie odczuwania bólu, czucia dotyku a przy cięższych uszkodzeniach także uczucie mrowienia kłucia i drętwienia w wardze dolnej i dziąsłach. W przypadku uszkodzenia lekkiego i średniego objawy zwykle ustają odpowiednio po 2. i około 40-45 dniach, u niektórych pacjentów, aczkolwiek rzadko rekonwalescencja może przedłużyć się nawet do 10 miesięcy. Ryzyko wystąpienie innych zmian Wszczepienie implantów pociąga może pociągać za sobą wystąpienie niekorzystnych zmian. Po umieszczeniu wszczepu w kości wyrostka zębodołowego następuje ubytek kości – jest to zjawisko normalne. Ubytek ten jest największy w pierwszym roku po zakotwiczeniu wszczepu – obecnie próbuje się zmniejszać wielkość utraty tkanki kostnej poprzez zastosowanie implantu z paraboliczną powierzchnia nośną, jednak w każdym przypadku ubytek kości występuje. Założenie wszczepu wymaga od pacjenta dużej samodyscypliny, szczególnie jeśli chodzi o utrzymywanie higieny jamy ustnej oraz zgłaszanie się na regularne kontrole. W przypadku złej higieny jamy ustnej może dojść do infekcji i zapaleń tkanek wokół implantu – periimplantitis. Zapalenie tkanek wokół implantu sprzyja ich rozsuwaniu – dotyczy to zarówno błony śluzowej, jak i kości, odsuwanie się kości od implantu (zanik osseointegracji) powoduje, że traci on stabilność i może się chwiać. Zapalenia zwykle spowodowane są atakiem bakterii żyjących w płytce nazębnej, która nie jest wystarczająco efektywnie usuwana. Z badań wynika, że niewystarczająca higiena jamy ustnej jest głównym powodem utraty implantów. Resorpcja (zanik) tkanki kostnej wokół implantu może być także wynikiem nieprawidłowego wykonania odbudowy protetycznej – niewłaściwy rozkład sił działających w trakcie żucia wraz z występowaniem niedostatecznej higieny prowadzi do infekcji w rejonie brzegów implantu i resorpcji kości. Systemy Na rynku ogólnoświatowym funkcjonuje obecnie około 30000 różnych systemów implantologicznych. Tak duża ilość systemów niesie ze sobą zarówno zalety jak i wady. Różnorodność systemów daje możliwość dobranie odpowiedniego systemu dla konkretnego pacjenta uwzględniając zarówno warunki panujące w jamie ustnej jak i koszty zabiegu – jak wiadomo założenie wszczepów nie należy do najtańszych procedur. Wada tak szerokiego spektrum oferowanych systemów jest konieczność zapoznania się metodami stosowania każdego z nich. Z tego względu większość stomatologów wybiera sobie tylko kilka z nich – ograniczenie liczby stosowanych systemów pozwala na dokładne poznanie metod pracy i dokładne jej wykonywanie, a co za tym idzie uzyskanie wysokiej jakości, trwałości i estetyki implantów. Do najpopularniejszych systemów na rynku należą rozwiązania firm: • Straumann • Nobel Biocare • Astra Tech • BioHorizon • Intralock • Biomet 3i • Zimmer • Biocon Systemy można podzielić ze względu na zastosowanie: • implanty stabilizujące rozchwiane zęby • implanty służące do ponownego zakotwiczania wybitych z zębodołu zębów • implanty wewnątrzkostne, które służą odbudowie protetycznej utraconych zębów stałych oraz ze względu na metodę przeprowadzenia zabiegu: • systemy do zabiegów wykonywanych natychmiast po ekstrakcji (usunięciu) zęba • systemy do zabiegów odroczonych – to znaczy wykonywanych po pewnym czasie od usunięcia zęba, dzieli się je na zabiegi jednoczasowe, w czasie których filar implantu obciąża się koroną protetyczną lub inną odbudową bezpośrednio po jego założeniu; oraz zabiegi wieloczasowe – filar obciąża się uzupełnieniem protetycznym dopiero po zagojeniu ran pozabiegowych oraz zakończonej osseointegracji – zrośnięciu się filaru implantu z kością wyrostka zębodołowego. Dobry system implantologiczny zapewnia nie tylko same materiały w postaci filarów, łączników i innych elementów do mocowania, ale także oferuje narzędzia służące do przygotowania łożyska kostnego (tunelu w wyrostku zębodołowym, w którym implant zostanie osadzony). Budowa implantu (dotyczy implantu wewnątrzkostnego) Implant składa się z korony protetycznej (sztucznego zęba), łącznika, który stanowi połączenie pomiędzy koroną a filarem, oraz filara, który wszczepiony jest w kość – imituje on korzeń zęba. Filar wykonany jest zwykle z tytanu lub jego stopu bądź też cyrkonu – istnieją także filary z innych materiałów, np. porcelany czy polimerów, ale nie są aż tak rozpowszechnione. Materiał, z którego wykonany jest filar musi być biozgodny – to znaczy nie może być odbierany przez tkanki organizmu jako ciało obce, nie może też korodować (rdzewieć) ani być toksycznym, ponadto musi on być wystarczająco silny, aby wytrzymywać obciążenia mechaniczne spowodowane przede wszystkim żuciem (nie może pękać czy wyginać się). Aby umożliwić obrośnięcie filaru kością pokrywa się jego zewnętrzną powierzchnię plazma tytanową, lub hydroksyapatytem – obie te substancje są porowate, dzięki czemu kość może obrastać implant i zapewnia mu stabilność (prawidłowo zakotwiczony implant nie chwieje się). Zarówno filary jak i łączniki mają różne kształty – naukowcy nie są zgodni, który z proponowanych kształtów jest najlepszy. Istotnym czynnikiem wpływającym zarówno na kształt wyrostka kostnego po implantacji jak i na wygląd dziąsła wokół sztucznego zęba jest kształt powierzchni nośnej filaru. Uważa się, że płaski kształt powierzchni nośnej sprzyja zanikowi kości wyrostka wokół implantu, co prowadzi do obniżenia się powierzchni błony śluzowej i odsłonięcie metalowych części implantu, co nie wygląda dobrze. Dlatego też zaprojektowano implanty o panewkowato ukształtowanej powierzchni nośnej, co zapewnia półokrągły kształt linii dziąseł wokół korony protetycznej – taki jak przebieg naturalny. Powierzchnia filarów implantu nie jest gładka, jest podobna do śruby – ma powierzchnię gwintowaną. Odległość pomiędzy gwintami jest zależna od producenta. Filar ma kształt zbliżony do korzenia zęba; cylindryczny lub stożkowaty, zapewnia to odpowiednią wytrzymałość i trwałość całej konstrukcji. Kształt łączników i jego właściwości także nie są bez znaczenia; łącznik pełni rolę szyjki anatomicznej zęba i otoczony jest dziąsłem – niektóre z oferowanych obecnie łączników wspomagają gojenie się rany i mają zapobiegać zapaleniom. Przy zabiegu dwufazowym na filar przed założeniem łącznika zakłada się śrubę gojącą – kształtuje ona dziąsło tak, że tworzy ono rodzaj tunelu dostosowanego pod przyszłą koronę – pozwala to uzyskać pożądany efekt estetyczny. W zależności od rodzaju przeprowadzonego zabiegu korona zakładana jest od razu lub po pewnym czasie; w przypadku metody jednoczasowej wykonuje się odbudowę tymczasową na podstawie wycisku pobranego wcześniej od pacjenta. W implantach zwykle stosuje się korony porcelanowe jako uzupełnienie stałe, natomiast do odbudowy tymczasowej zazwyczaj wykorzystuje się akryl, który dopiero po zagojeniu rany zastępuje się odbudową ceramiczną. Zabiegi implantologiczne mają zapewnić lepszą funkcjonalność i estetykę, dlatego kluczowe znaczenie ma budowa implantu oraz jego umiejscowienie w kości. Źródła: Taschenbuch der zahnärztlichen Werkstoffkunde: Vom Defekt zur Restauration, Reinhard Marxkors, Jürgen Geis-Gerstorfer, Hermann Meiners Implantatprothetik, Almut Rech Implantat-Prothetik, Wolfram Bücking,Ralf Suckert Implantology, Hubertus Spiekermann Strona Główna Społeczeństwo coraz bardziej dba o swoje zęby. Jeśli tylko ktoś ma możliwości finansowe, decyduje się na przykład na leczenie kanałowe, regularne usuwanie kamienia nazębnego i inne mniej lub bardziej skomplikowane procedury stomatologiczne, które mają na celu zachowanie naturalnych zdrowych zębów przez wiele lat. Czasami jednak zęba nie da się uratować i lekarz stomatolog bądź chirurg dentystyczny musi usunąć ząb. Jest to zawsze przykra sytuacja i rozczarowanie dla pacjenta. Czasami ząb musi być usunięty na skutek wypadku, czasem jest to efekt nieudanego leczenia lub wieloletnich zaniedbań, których nie sposób naprawić na fotelu dentystycznym. Po usunięciu zęba jak najszybciej trzeba rozpocząć procedurę jego zastąpienia. Możliwości są różne. Oprócz zwyczajnych protez dzisiejsza stomatologia oferuje implanty. Wielu pacjentów zastanawia się, wszczepienie implantu zębowego – czy boli czy też nie. Trzeba jasno powiedzieć, że procedura wszczepienia implantu zębowego wykonywana jest w znieczuleniu, dlatego też pacjent nie powinien czuć żadnego bólu, oprócz dyskomfortu związanego z podaniem znieczulenia, jest to zwykły zastrzyk. Dla pacjentów jednak ten zabieg wydaje się dość przerażający, dlatego w porozumieniu z lekarzem można rozważyć podanie środka uspokajającego. Implant zęba – ile kosztuje Wiele osób przyznaje, że jedyne co powstrzymuje ich przed założeniem implantu to wysoka cena zabiegu. Pojawia się też obawa, że implant może się nie przyjąć. Oczywiście jest takie ryzyko, ale odrzucenie implantu zdarza się bardzo rzadko. Cena założenia implantu jest zależna między innymi od lokalizacji gabinetu, od miasta, w którym specjalista przyjmuje. Wiele zależy też od renomy lekarza. Cały proces założenia implantu to nie tylko jeden zabieg, ale też konsultacje wstępna i późniejsze kontrole. W czasie konsultacji lekarz ma okazję porozmawiać z pacjentem i wyjaśnić wszystkie plusy i minusy zabiegu, korzyści i ewentualne ryzyko. Omówienie wszystkich aspektów pozwala pacjentowi podjąć odpowiedzialną decyzję. Implant zęba kosztuje kilka tysięcy złotych, od czterech tysięcy do nawet dziesięciu. Dlatego też nie każdy może sobie na to pozwolić. Wszczepienie implantu zębowego – czy boli nie jest więc jedynym problemem. Co po zabiegu Wszczepienie implantu zębowego – czy boli to nie jedyne pytanie, jakie zadają osoby rozważające ten zabieg. Co należy robić po zabiegu? Zadaniem lekarza, który wykonuje zabieg, jest udzielenie pacjentowi takich informacji. Nie można zostawiać pacjenta bez wskazówek, jak zachowywać się po wszczepieniu implantu. Zazwyczaj pacjenci mają wiele pytań, pytają między innymi o to, kiedy będą mogli wrócić do aktywności fizycznej, kiedy mogą pójść na siłownię albo na rower, co jeść w pierwszych godzinach i pierwszych dniach po zabiegu. Od razu po wszczepieniu implantu należy stosować dietę płynną, aby nie uszkodzić rany. Do 48 godzin po zabiegu powinno się jeść tylko potrawy chłodne, później można stopniowo wprowadzać dania ciepłe. Zabronione jest palenie tytoniu i picie alkoholu. Specjaliści odradzają też picie napojów gazowanych. Implanty zębowe stosuje się w przypadku utraty własnego zęba. Są one nie tylko estetyczne, ale też bardzo trwałe. Choć zabieg wszczepienia implantu nie jest inwazyjny, należy jednak przestrzegać zaleceń specjalisty, by uniknąć powikłań i interwencji 24 godziny od zakończenia zabiegu wszczepienia zakazane jest płukanie jamy ustnej płynami do higieny;Aby pozbyć się obrzęku po implantacji, dobrze jest zastosować okłady z lodu. Należy jednak pamiętać, że zasinienie i opuchlizna to standardowy objaw po zabiegu, więc gdy się pojawią, nie należy się niepokoić;W pierwszych dniach zabiegu podczas snu należy układać głowę powyżej linii ciała;Nie można nagrzewać podrażnionego miejsca, np. poprzez spanie na boku czy podtrzymywanie głowy dłonią;Nie wolno dotykać implantów oraz ich okolicy;Do co najmniej 7 dni po zabiegu zabronione jest palenie papierosów oraz spożywanie alkoholu;Przez kilka tygodni powinno się zachować szczególną ostrożność podczas codziennej higieny jamy ustnej. Wskazane jest szczotkowanie zębów szczoteczką z miękkim włosiem oraz płukanie jamy ustnej płynami antybakteryjnymi;Jeżeli decyzją lekarza przyjmujemy leki przeciwzapalne lub antybiotyki, należy przestrzegać wskazanych można zacząć normalnie jeść po wszczepieniu implantu?Do co najmniej dwóch godzin od zabiegu nie wolno spożywać żadnych pokarmów. Zaleca się również, by przez kolejne 2 dni pacjent zrezygnował z jedzenia gorących posiłków, zastępując je chłodnymi pokarmami w formie płynnej. W pierwszych 48 godzinach warto unikać również produktów mlecznych oraz napojów gazowanych. Picie alkoholu jest rana się nie zagoi, nie wolno żuć czy gryźć twardych pokarmów stroną operowaną. Nie zaleca się również spożywania ostrych dań, które mogą spowodować podrażnienia okolicy wszczepienia implantu zęba a wysiłek fizyczny – czy można?Przez 7 dni od wykonanego zabiegu implantacji należy unikać intensywnego wysiłku fizycznego, dźwigania oraz schylania się. Do momentu, gdy obrzęk całkowicie zniknie, zalecane jest również, by zrezygnować z wizyt na basenie, saunie czy jakich przypadkach należy się niezwłocznie skontaktować z dentystą?Choć zabieg implantacji zalicza się do jednych z mniej inwazyjnych zabiegów stomatologicznych, należy pamiętać, że jest to chirurgiczny proces wszczepienia tytanowej śruby w szczękę. W związku z tym pacjent powinien przede wszystkim ściśle stosować się do zaleceń stomatologa i obserwować np., czy w miejscu wszczepienia implantu nie występuje uniknąć komplikacji, warto wybrać odpowiednią klinikę stomatologiczną. Jednym z polecanych miejsc jest Warsaw Dental Center, gdzie doświadczony zespół specjalistów wykona dokładną diagnostykę, zaplanuje zabieg implantacji i pozwoli uzyskać oczekiwany przeprowadzonym zabiegu pacjent otrzymuje listę wskazań oraz leków przepisanych przez lekarza prowadzącego. Dolegliwości, takie jak obrzęk, są czymś normalnym, więc pacjent nie powinien się niepokoić. Najczęściej bywa on dokuczliwy w drugiej dobie od wykonania zabiegu i potrafi utrzymać się nawet kilka objawem jest również zasinienie w okolicy wszczepienia implantu. Potrafi ono utrzymywać się nawet do dwóch tygodni, jest to naturalna reakcja organizmu na interwencję chirurgiczną i nie powinna budzić jednak sytuacje, które mogą sugerować pogłębiający się stan zapalny po wszczepieniu implantu:Kilka dni po zabiegu ból nadal jest dokuczliwy i nie zmniejsza się;Obrzęk nie znika przez dłuższy czas;Po upływie doby od zabiegu pacjent nadal odzyskał czucia;Długotrwały ból głowy;Obfite krwawienie;Jeśli więc jakakolwiek dolegliwość zaczyna nas niepokoić, należy niezwłocznie udać się do należy pojawić się na kontroli u dentysty?Według zaleceń pacjent powinien udać się na pierwszą wizytę kontrolną około 10 dni po zabiegu. Oprócz kontroli postępów gojenia, lekarz usuwa wtedy pamiętać, że gdy stan zdrowia pacjenta wróci do normy, wskazane są regularne, minimum raz na pół roku, wizyty kontrolne w klinice stomatologicznej. Dzięki temu będziemy mogli mieć pewność, że implanty w pełni się przyjęły, a nasze zęby są zdrowe i pozbawione ubytków czy próchnicy.

ból po wszczepieniu implantu zębowego forum